ฎีกาที่ 6028/2538
ข้อเท็จจริงที่โจทก์และจำเลยทั้ง สามมิได้โต้เถียงกันในชั้นฎีกาฟังได้ตามที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยมาว่าโจทก์และ จำเลยทั้งสามเป็นบุตรนางลอน มั่นหมาย ที่ดินพิพาทเป็นของโจทก์กับนางลอน ต่อมานางลอนถึงแก่กรรมในปี2513 โดยมิได้ทำพินัยกรรมยกที่ดินพิพาทส่วนของตนให้แก่ผู้ใดมีปัญหาต้องวินิจฉัย ว่า นางลอนยกที่ดินพิพาทส่วนของตนให้แก่โจทก์ก่อนถึงแก่กรรมหรือไม่ เห็นว่า ที่โจทก์นำสืบว่านางลอนยกที่ดินพิพาทส่วนของตนให้แก่โจทก์นั้นเลื่อนลอยไม่ อาจรับฟังเป็นความจริงได้ เมื่อข้อเท็จจริงฟังไม่ได้ว่านางลอนยกที่ดินพิพาทส่วนของตนให้แก่โจทก์เมื่อ นางลอนถึงแก่กรรมที่ดินพิพาทส่วนของนางลอนย่อมตกเป็นมรดกแก่ทายาททุกคน แม้โจทก์จะเป็นผู้ครอบครองที่ดินพิพาททั้งแปลงก็ตาม แต่ที่ดินในส่วนของนางลอยถือได้ว่าเป็นการครอบครองแทนทายาทผู้มีสิทธิได้รับ มรดกทุกคน โจทก์จึงหาได้สิทธิไม่ จำเลยทั้งสามเป็นบุตรของนางลอน
จึงเป็นทายาทโดยธรรมของนางลอนย่อมมีสิทธิใน ที่ดินพิพาทส่วนของนางลอนที่เป็นทรัพย์มรดกนั้น จึงมีสิทธิที่จะเข้าทำประโยชน์ในที่ดินพิพาทได้โจทก์ไม่มีสิทธิฟ้องขับไล่ จำเลยทั้งสาม ส่วนที่โจทก์ฎีกาว่าที่ศาลอุทธรณ์ภาค 1 วินิจฉัยว่า ที่ดินพิพาทเป็นมรดกของนางลอนเป็นการวินิจฉัยนอกประเด็นไม่ชอบนั้นศาลฎีกา เห็นว่าโจทก์ฟ้องว่าที่ดินพิพาทส่วนของนางลอนนางลอนได้ยกให้แก่โจทก์ก่อนถึง แก่กรรมเมื่อศาลอุทธรณ์ภาค 1ฟังว่าที่ดินพิพาทเป็นของโจทก์และนางลอนจริงตามฟ้องแต่ว่านางลอนไม่ได้ยก ให้แก่โจทก์ การที่ศาลอุทธรณ์ภาค 1วินิจฉัยไปถึงว่าที่ดินพิพาทส่วนของนางลอนเป็นมรดกของนางลอนจึงเป็นการ วินิจฉัยโดยผลของกฎหมาย เพราะถึงแม้จะไม่ได้วินิจฉัยไว้ แต่โดยผลของกฎหมายแล้วเมื่อนางลอนถึงแก่กรรมที่ดินพิพาทส่วนของนางลอนย่อม เป็นทรัพย์มรดกของนางลอนนั่นเองจึงมิใช่เป็นการวินิจฉัยนอกประเด็นแต่อย่าง ใด
พิพากษายืน
ปล.ที่ดินที่แม่ออกปากยกให้ลูกแต่ไม่ได้มีการโอนกันทางทะเบียนกับเจ้าพนักงาน เมื่อแม่ตายที่ดินผืนนั้นก็ยังคงเป็นมรดกทายาททุกคนย่อมมีสิทธิได้รับแบ่งส่วนเท่าๆกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น